(Lar, Añ, H (s.v. amiuna)),
almidon (AN-egüés-ilzarb-olza, Ae, Sal, R)
Ref.:
Bon-Ond 147;
VocPir
549
.
Almidón.
v. amirun,
enpesa.
Alkondara ta gona zuri almidoi ta burdin beroagaz gogortu ta leunduak.
Ag Kr 42.
Potasak, gozatu egiten du sagar-ondoa: potasa ori gabe, ostoak ezingo luteke almidoirik eta gozorik (azukarrik) bereganatu.
EEs 1916, 268.
Uruna gusti ta berotu ezkero, almidoi-garauak azi edo anditu egiten dira.
GJaur Kimia 230.
Arkondara zurietako almidoia.
Arti Ipuin 58.
Alkandora, almidoiarekin kuelloata petxu-parea gogortutakoa izaten zuan.
JAzpiroz 130.
Debekatua dago [gaztaiñ-alea] diabetis daukanarentzat, almidon asko daukalako.
Ostolaiz 25.