Antzinako euskal testuetako ç letraren ordez, zein letra erabili behar da?

Zuzena al da ze ordu, ze polita, ze ona... idaztea? Ala zer ordu, zer polita, zer ona... idatzi behar da?

Mantentzen al da elle-a hitz hauetan: tortilla, pastilla, bonbilla…?

Ahoskera kontuan harturik eman omen da idaztaraua bait- partikularen kasuan (bainaiz, baikara, baitu…). Zergatik ez da horrela jokatu beste hainbatetan? Adibidez, behinik behin, batik bat, -z gero, seietan/seiretan, alde/-kalde eta beste hainbatekin.

Zergatik erabaki da hainbat aldaketa ortografian? Esaterako, -il-/-ill-, kontsonante ondoko h letra eta abar.

Nola idatzi behar da, postposizio ala posposizio, substantzia ala sustantzia? Eta -bsz- multzoa dutenak? Abszesu eta abszisio hitz teknikoak, adibidez.

Euskaltzaindiaren Hiztegian, marketin eta catering ageri dira, ezberdin idatzita. Ez al zen zentzuzkoagoa izango biek bukaera bera izatea?

Zergatik ez du hatxerik ertzain hitzak?