Etim. En último término, de lat. cophinus; cf. cast. cuévano, etc.
sense-1
1.
(L, B, BN; SP(que cita a EZ), HtVocGr 284, Aq 214 (G, AN), ArchVocGr, VocBN, Dv, H),
kofau (Lar, H, A; kofaueSP),
kofoi,
kofon,
kofun,
kojoin (B),
kobain (S; H(S); kh-Gèze(-añ), Dv, H(S)),
kofain,
kafano (SP(que cita a O), Chaho),
kogan (kh-S),
kuhau (BN-bard; Dv, H),
kufau (H),
kopoi (H)
Ref.:
A (kobain, kuhau, erlekofoin); Lrq /khogán/; Satr VocP ; Izeta BHizt (kojoina). Colmena.La forma kofaue que da Pouvreau se debe sin duda a una deducción errónea del tema de kofauean en Axular. v. erlauntz. Kofoñ idekia. EZMan II 198.
Nola zaharrak kofauean barrena, etxeko lanen egiten, egoiten diren. Ax 35 (V 21).
Gure konszienziaren kofauea nahastekaturik. SPPhil 83 (He 85 kofoiña).
Nagiak ezten kolpeka egozten tuzte bere kofauetarik. ES 184.
Bere kofunetan [erlek eztia] egin izan balute bezala. Lg I 225.
Erleak kofoinetan bezala. HbEgia 64.
Ordian ezin ilkhiko direla bere khobañetik. IpDial 27 (It eultze, Ur erlauntz).
Erleak kofoirat bezala bazoazkoten, burrunban. JEBur 43.
Hortxeko kofoin hortan sarraraz dezadan [erle-umea]. BarbLeg 64.
Berriz mintzatzen hasi ziren, erleak kofoinean burrunbaka bezala. JEtchep 103.
Baxenabarreko herri bat zen, frango ttarroa, kaskoin kofoin bat. LfELit 109.
v. tbn. Dv Lab 295. Zby RIEV 1908, 768. Etcham 172. Larre ArtzainE 223. Kofon: EZ Eliç 374. Kobain: Alth Bot 7. Kofain: Arch Gram 28.