(V?, G? ap. A, que cita a Astar; L ap. Lh; Izt 59v),
umindun (H). Hidrópico. Orra nun ifinten jakan bere aurrian urmindun edo hidropiku bat. Astar I app., LI. Urmindunari edozein janari ur sortzen zaionez. AArdi 97.
Josu-kistok [...] gexo urmindunari eskua artu, osatu ta bialdu eban.JZ 1921, 26.
Eta gizon urmindun bat zegoen haren aurrean. IBeLc 14, 2 (TB ugeri
).