Euskaltzaindia. OEH. Orotariko Euskal Hiztegia
goiburua
sense-1
(L, BN, S ap. A
; Dv; -oa SP, VocBN
, H),
itzaigo.
Oficio, trabajo de guiar los bueyes.
v. itzaintza.
Iduri eta itzaingoa eztela bertze edozoin bezen bizipide.
HU Aurp 200.
Itzain harek, itzaingoan ibiltzeko, bazituen idiak.
EGAlm 1896, 21.
Itzaingoan ibilki zen.
Ox 194.
Beste langintzan ibilli oi gera geinean, itzaigoan.
Lab EEguna 96.
Phitsik ez baitzakien itzaingoaz.
Larz GH
1959, 94.
Jin izan zaigu guri [...] itzaingoko tirria goiztiarra.
Larre ArtzainE 50.