Etim. Derivado de haga.
1.
(
G-azp, AN-5vill; Lar,
H (s.v. haga)).
Vara.
"Garrote"
Lar.
"Varal, palo para derribar manzanas"
A.
Ref.:
A;
ZestErret
(
hagai
)
.
Cf. BELA-AGAI. v. 1 haga.
Alzairuzko punta zorrotzdun agaiaz armatuak.
Arr EE
1855b, 474.
Emakume bat zan zetorrena marakulua bezin bare agai luze bat eskuan zekarrela.
Elizdo EEs
1913, 140.
Aize-aldi ona eratzen bazitzaien, agai (makilla) lerdenari bela egotzika.
Ib. 1925, 214.
Oez gañera, pertxalak edo berga luzeak (agaiak) bear izaten ziran. Agai oek aparejoa uretara botatzeko ziran.
Ib. 248.
Gizon bat "Bretxa"-n diadar bizi / sacamantecas! barbarasaña! / zapi teinkatu aundi batera / zuzenduz txorrotx bere agaia.
EA OlBe 117.
Neurtu zenbat metro luze dan zugaitz ondoko agaia.
Munita 150.
Armearma-sareak kentzeko agai bat balitzake bezela.
Ib. 61.
Sartu ziran barrena, ta bi agai luze lukainkaz beteta sukaldean.
BasoM 73.
"Ori dek agaie dagona mutill ori
, se dice de las personas altas y delgadas" (G-azp).
2.
"(G-bet), palo para remover la ceniza en el calero"
A.
3.
"(G-azp), árbol bravío"
A.
v. tantai.
4.
"Movible también la pieza llamada ezpata, que sirve para apretar más o menos la carga cuando se lleva hierba o helecho junto con un palo: gurdi gañeko agaia (AN-5vill)"
CEEN
1969, 225.