(Dv),
buzkintu. Obstinarse, empeñarse, ofuscarse."Devenir entêté"Dv.
Beren xede makhurrean buruzkintzen direnek galduko dituzte beren ontasunak. Prop 1887, 263.
Bizkitartean etxekoak behinere bezain khexu hatzeman zituen zeren buruzkindurik zagon bere fedean. Prop 1890, 65.
Protestantak berotu ziren eta buruzkindu Andredena Mariaren presuna hitz auhendagar[r]ienez laidostatzeradinokoan. Prop 1900, 189.
Estonagarri da nula gizon eli bat büzkintzen diren okherrialat. Eskual 23-10-1908 (ap. DRA
).