1.
(Bera),
eraildu. Matar."Asesinar, matar"Bera.
La palabra tiene su origen en eraile, forma interpretada como derivada de un supuesto verbo erail, que sería causativo de hil; cf. A Morf 5: "los que creen que eraile 'asesino' viene de erail, que alguien se ha forjado, no saben lo que se traen entre manos. Su origen es eran 'matar'. Si el verbo originario fuera erail, su derivado agente sería erailtzaile". Cf. erailetu. v. hil, 2 ero. Tr. Documentado en autores meridionales desde la segunda década del s. XX; hay eraildu en Enbeita, Lauaxeta y Mirande (Pr 314). En DFrec hay 32 ejs. de era(h)il. Au gura eben eraildu. (1915). Enb 39.
Zeu erail nai zaitubenai. (1916). Ib. 37.
Lapurretan egitiarren erail ete eben. KkAb I 45.
Guda gogor egiten eraill arteraño. GMantGoi 15.
Gudu itsusian erailtzen zituzten. FIr 137.
Zati-zati egindda erail eben. Otx 34.
Langille eraildu bati. LauxAB 79.
Norbaitek erail du zakur au. TAgUzt 143.
Zugaza Aldekoa'tar Jaima eta Arratibel Ugarriza'tar Koldobika eraillak izan ditezela erabaki du Euzkadiko Erri-Auzitegiak. EAEg 4-3-1937, 1201.
Gaitzez arkitzen diran abel-gorriak erailtzea agindu diteke.Ib. 6-6-1937, 1774.
Zure seme beraren emaztegaia erailko ote duzu?ZaitSof 177.
Bere eskuz erail zun. EtxdeJJ 154.
Frantses "résistance" igikundeak erail zuen, breiztar abertzale zelakotz. MdePr 289.
Erailtzera zamakiten gizonaren eriotzaurrea. UgaldeIltz 24.
Analiza zazu amodioa, baldin erail nai baduzu. VillJaink 131.
Burniz eraildakoaren altzarrak. IbiñVirgil 104.
Naiz erailtzeko izan-ta ere. BerronKijote 160.
v. tbn. Goen Y 1934, 95. ArgiDL 98. Ol Ex 12, 12.
sense-2
2.(Sust.).Asesinato. Erahilaren berria zabalduko zalakoan. OskKurl 148.