1.
(V, G; A; -maarka-V-gip),
atzamarka (V-arr-m-gip)
Ref.:
A (atzamarka), Apend ; Iz ArOñ. Arañar."
Atzamarka (V-arr-m-gip), arañar"A.
"
Atzamaarkatuta itxi, dejarlo arañado"IzArOñ.
v. atzaparkatu. [Nire emaztiak] iru bider bakarrik atzamarkatu ninduen eta ori neskamia besuetan iruki nuelako. Iraola 36.
Beriala asi zan tristia karraxika eta arpegi guziya atzamarkatzen. Ib. 56.
Señora, ero bat egiñik, atzamarkatu nai zuen gizon lodiya. Ib. 132.
Atara ninduen aren eskuetatik arpegia ta zamea ta eztarria atzamarkaturik. "Arañada la cara"
.OrTormes 29.
sense-2
2.Mesar. Bizar eta illeetatik ere atzamarkatzen zuten. ArrOrac 312.