Erdi Aroko euskal izena. Iruñean XII. mendean agertzen da ('Alaua mater Pascoal Beaçça') eta Iratxen (Nafarroa) 1200. urtean (Alaba filia Goto). Gaur egun bitxia bada ere, antzina usaiakoa zen Aita, Anaia, Ama bezalako hitz arruntak ponte izentzat erabiltzea.

Euskarazko adjektiboa. Ikusi alai.

Alegría (es)

Osaera alaia adjektiboa eta -a. Aldaerak: Alaikari eta Alaiñe.

Ikus Alaia.

Alanoak jatorriz Iran aldekoak ziren, baina beste herriek bultzatuta Europara etorri ziren, Loira (Frantzia) eta Lusitaniara, eta hemen desagertu. Izenak -Alanus latinez-, ordea, antroponimotzat iraun du, Alain eran. 1464. urtean agertzen da Bilbon eta XVI. mendean Nafarroan; segur aski Donejakue Bidean barrena iritsiko zen guregana.

Izen honen oinarria: alai adjektiboa eta -ne (-ñe). Ikus Alaia.

Elortzibarren eta Orbaibarren arteko mendikatea (Nafarroa) eta Erdi Aroko euskal izena. Iruñean XIII. mendean Alaaitz femina ageri da.

Iruraiz-Gauna udaleko Alaitzako (Araba) Andre Mariaren eliza eta adbokazioa. Baditu aztarna erromanikoak eta freskoak. Jasokundearen jaia abuztuaren 15ean da.

Erdi Aroan maizxko erabili zen egun deituretan eta etxe izenetan gordetzen den hau. Jatorriz latineko Alamannus 'alaman herrikoa' hitzetik dator. XIV. mendean Iruñean, Zangozan eta Lizarran (Nafarroa) ageri da.

Erdi Aroko euskal izena. Izuran (Nafarroa Beherea) ageri da, XIV. mendean.