I .
(Adv.).
1.
(V-ger-m, G-bet).
"(V-ger-m), (trabajar) a la ligera"
A.
"(G-bet), atropelladamente"
Zt (comunicación personal).
Euskerak altxor ugaria izan arren, Iztegi Nagusi orrek, gureganaiño eratxi bitartean euskaltzalerik askotxo xarpa-xar eta atarrapuzka, al dunak al dun bezela ibili bearko degu.
Mok (carta a Lizardi, 15-1-1930, ap. DRA
).
2.
(G-azp-bet ap. A),
atarrapazka.
"(G-azp-bet), andar a gatas los niños" A.
Estrapuzko kapusaiaz buruak estaliak, / mendiari buruz atarrapazka gora zoazila / pausaldirik gabe, oi arraza galdua, / madarikatua.
Lasa Poem 96.
3.
Alborotando.
Deiezka ta ontzi joka luzaroan egon da gero, neskameren bat atarrapuzka agertzen danean: --Gaurkoagatik barkatu bearko.
Ag G 350.
4.
De bruces.
Jetxi zaitezte mando zarpatzu kaskallu gañetik. Bere gogoko bideetatik baitzaramazte tringili-trangula, [...]; eta bere korkoilketekin atarrapuzka botako zaituzte lurrera.
SMitx Unam 32.
II .
(Sust.).
Alboroto.
[Joanesek] Mutikoen atarrapuzka ta iskanbilla ikustegatik, edo barruak eskatzen ziolako, beti parrez, atzera ta aurrera, ezker eskui botatzen zizkatzen txanponak.
Ag G 73s.
Etzula ta gauz onik iñolaz erriak, / Gure atarrapuzkak etziran txikiak.
JKort ( in
Onaind MEOE 950
).