1.
(Lar, Añ),
aundientsu.
"Magestuoso, andientsua
"
Lar, Añ.
Nork bere langintzako done edo santuen egunetan egin oi zituzten guziz danza aundientsu anitz.
Izt D 16.
Eta ez dira gitxiagokoak batere, Uri onetan lenago egiñak arkitzen diran murru sendo goitituak, eta Santa Mariako Eliza nagusi andientsua.
Izt C 51.
Erromako Batzar andientsu ark erantzun zion Augustori ezen etzala arritzeko gauza.
Ib. 263.
Zuekgatikan kate gogorrak / bat-batetan porrokatu, / eta aundientsu, arrano gisa, / lañoaz goiti egaatu.
Otag ( in
FrantzesB II 133
).
2.
(Izt VocC),
aundientzu (V-gip ap. Iz
ArOñ
).
Principal, de los más importantes.
"
Andientsua, de los mayores"
Izt VocC.
"
Aundixentzuak, los mayores"
Iz ArOñ.
.
Tribu bakoitzak erri andientsu batean berebat zuen bere batzarra.
Lard 120.
Erromara iritsita irugarren egunean Judu andientsu eta bikañenai gaztigatu zien aren etxera joateko.
Ib. 531.
Urian ziran Jesusen ikasle andientsuakin gai onetan itzegin zuen.
Ib. 495.
Egin zioten isekakgatik irurogeita amazazpi gizon andientsuen aragiak lar eta arantzakin orraztu, eta zeaerazo zituen.
Ib. 131.
HANDIENTSUEN.
Senar aberats bat zeñaren bidez izango dizuten kutizia Bizkaiako emakumerik andientsuenak, zure jakinduri eta edertasunari dioten bezala.
Otag EE
1882c, 479.
Gauzarik aundiensuenak esan oi dira erreztasun gaitz batean.
Ag EE
1895b, 77.