1.
(Ast Apol 90 (
Dv
), Añ),
agirakalari (V-gip ap. Etxba Eib
).
Reprendedor; disputador.
"El que lo hace [reprehender]"
Añ.
"
Agirakalarixa, reprendedor, atrabiliario. Maixo agirakalarixagaz jarri da ofiziua ikasten
"
Etxba Eib.
Eta zer esan eutsan Konfesore agirakari gogorrak?
Mg CO 195.
Zegoala asto uraxe bera ibar batean belarra jaten pizkorturik, dakus, ta ezagutzen du lengo zaldi bere agirakari arroa.
VMg 47.
Dozu ugazaba ta ugazabandre bat guztiz estua, oñolaria, agirakaria, aldi txarrekoa.
Añ
NekeA
222.
Eurak ziran emakume agirakari guztien buru ta nagusi.
Ag Kr 67.
Doña Masima andigurako, / guztiz agirakaria, / zuk dabiltzuzan deadarrakaz / arrittu dozu erria.
Echta Jos 70.
2.
"Baladrón, agirakaria
"
Lar, Añ.