(
G-goi ap. JMB At
).
(Lo) que se ha de recibir; derecho a recibir, herencia.
"Derecho a percibir o a tomar"
JMB At.
Cf. harkizun.
Kristinautzako siniskizunak, egikizunak, eskakizunak ta artukizunak dira Eleizagizonen lelengo erakuskizunak ta kristinauen ikasikizunak.
fB Ic (ap. A Morf 151).
Zure izenaren bildur diraneri eman diezu artukizuna.
"Dedisti hereditatem timentibus nomen tuum"
.
Or MB 848.
Eliza deritzaion Lagunarte aundi ontan ez din ondasunik galtzen. Guziok yunagu ondasun guzietan artukizun, Ama orren seme geran ezkero.
Or QA 113.
azpiadiera-1.1
(En la expr. zerbait hartukizunik ez eduki 'no tener por qué recibir algo').
Beste bijak [Sakramentubak], estadubari edo bizi modubari jagokazanak dira. Orregaiti, gura ez dabenak, ez dauka areek artukizunik.
fB Ic III 279s.