(V ap. A
; Lar, Añ (V), H).
Ensuciar, afear; deshonrar.
"Desfigurar"
Añ.
"Enlaidir, devenir laid, rendre laid, salir, souiller, déshonorer. [...] Omen ona ezaintzea, déshonorer dans la réputation"
H.
Barriz gizonak [...] ezainduten dira adimentuba galtzeraño [edan ezkero]
.
CrIc
74.
Ezaindu edo zantartuten badago (sic) pekatubakaz.
Ib. 131.
Izotz andi batek igartu, zimeldu ta ezainduten dituanean lorak.
Añ
LoraS
148.
Donzellak ezaindu.
Añ
MisE
71.
Donzellatasuna ezaindu.
Ib. 234.
[Arimako garbitasuna] galdu ta ezaiñduten da.
JJMg BasEsc 111.
Eleisa gizonok berba askotan naastau ta ezaindu dogu euskeria.
fB Ic I IX.
Onestidadia ezaindu legijan gauza.
fB Olg 156.
Autsez ta lurrez ezainduta.
Ib. 4.
Ezainduten dok ederra / [...] gazteak dozak zartuten.
Zav Fab,
RIEV 1907, 95.
Arpegia baltziturik, anditurik eta ezaindurik.
Añ
EL2
225.
Pekatuagaz ezaindua.
Ur MarIl 104.
Bere santutasun iñoiz ezaindu gabea.
Ur BulaG 531.
Pitxi bat / motzak ezaindu bagea / euskal-usaiña baño besterik / jausten etxakon lorea.
AB AmaE 423.
Esan daiela nigaitik gura dabena, ezaindu daiela nire izena.
Ag AL 71.
Egindako gaiztakeri ori ain biziro ezaindu ta gaiztetsi ebala Andonik.
Belaus Andoni 12.
Iñori, baña, ez diot iraiñik esaten; zerau, bai ezaintzen zaitut.
Zait Sof 25.
v. tbn. Itz Azald 30. Or Tormes 123. Balad 184.