bidrio.
Tr. Documentado únicamente en textos meridionales, se encuentra ya en Micoleta (bidriozko). Apenas hay ejs. a partir de mediados del s. XIX. Aparte de la más usual bidrio, aparece bidro en Lizarraga, bideri(j)o en Añibarrro y Uriarte, bidrigu en ErleG y bridio en Echenique.
(Ht VocGr 344, Lar, Añ (V)),
birio (V-gip ap. Etxba Eib
),
bidro (Añ),
biderio (Añ (V)),
bidrigu,
bridio.
Vidrio.
"Vidrio"
Lar, Añ.
"Crystal, (c.) kristala, biderioa, bidroa
"
Añ.
En AxN se explica beirakia (60) por bidrioa. v. beira, berina, mitra.
Bidrieratik iragoten dana legez Eguzkia ausi bagarik bidrioa.
Zubia 150.
Bidrioa autsi bage, iguzkia sarzen eta atratzen da aposentuan: alaxe, Ama Birjina Bidrio kristalino eta Kristo Iguzki berdaderoa: orra nola konzebitu eta jaio zen.
El 37.
Etxola onetan jaio zan Jesus Ama Birjiñagandik, argia bidriotik irteten dan eran.
Ub 62.
Perla bortak ordea ta bidro-txintak dire nonnai.
"
Dijes de vidrio"
.
(179)
LE-Ir.
Ara ze argal mea dan biderioa, bada alanbere iraute andikoa da, austeko pelligruetatik ondo gordetan bada.
Añ
LoraS
21.
Bidrigu estu batezko kalabozoan sarturik.
ErleG 46.
Eta tronuain parean bazen itsasoa bezalako bat bridioa bezen argia kristala iduria.
Echn Apoc (G) 21, 18 (Ur (V) biderijo; Lç, He, TB beira, Dv berina, Ip bitre
).
BIDRIO-BELAR.
"Bidrio-bedar (msLond), sosa (Bot.). v. beiraki-bedar" A.
BIDRIOZKO
(Lcc, Lar; bideriozko Añ (V)). De vidrio; vítreo. "Redoma de vidrio, bidriozko erredom[e]a" Lcc. "Vítreo" Lar. "Vidrioso" Añ. En AxN se explica beirazko (61) por bidriosko, y beirakizkoa (288) por bidriguzkoa.
Nik gura dot edan bidriozko kopa onetati.
Mic 14r.
Bideriozko ontzi argal me bat.
Añ
LoraS
113.
Gelditu zirian bideriozko mendi miragarrien antzera.
Ib. 6.
Eta jarlekubaren ikusbegijan biderijozko itxasua lakua kristalaren antzekua.
Ur Apoc V 4, 6 (Ur (G) bidriozko; Lç beirazko, He, Dv berinazko, Ip bitrezko
).
Eta 'kusi nuen bridiozko itsasoa bezalako bat suz nasia.
Echn Apoc 15, 2.