Etim. De aketo + iren.
(V-m ap. A Apend).
Castrón, macho cabrío castrado. v. akirin.
Okelatzat ipini jaku aketirenaren aragi gazituba.
Mg PAb 58.
Artu ditut zelan alan atzkada bi aza, aketiren onen atal bat; ta iruntsiko badot, edan biar dot.
Ib. 60.
Lau onza aketirenek, lau lauko.
Ib. 73.
Aberatsen maijetan etxakee ain gogoz ekiten geeli gizen, ta egaztijai, zelan baserri etxeetan arbi, aketiren, ta aza lurruna darijuenai.
Ib. 59.