(V-m-gip), zinburrin (G-bet), zinbrin (AN), zinbrun (Mg PAVoc 225 Izt 11r), zinburruna (V-gip) Ref.: A (zinburrin, zinbrin, zinburruna); Iz ArOñ (sinburruna) .
"Silbillo que se forma con la caña de alguna hierba, como de trigo o cebada" Mg PAVoc 225. "Instrumento músico, silbo hecho con paja o corteza de ramas" A. " Zinburruna (V-gip), albogue, instrumento hecho de dos cuernos unidos por sus puntas" Ib. " Sinburruna bat, papel, paja, corteza que suena soplando sin lengüeta" Iz ArOñ. .
Peru goizik erdian egon zan adar eze leun leun batzuk ebagi ta azala kontuz kontuz eratzi ta azal onekaz zinburrunak edo txistuak egiten. A Ezale 1899, 24a. Askotan [astoari] zaio aizez / betetzen barruna, / atzetikan boteaz / kia ta lurruna; / baita ere jotzen du / zoli zinburruna. Urruz Iru ziri 95. Turuta, zinburrun, kitara, salteri, txistu, alboka, soiñugaillu guziak batean entzutean. Or MB 408. Ark egindako zinburrun, txistu, txilibitu ta txirulak... Eston Iz 55.