1.
(Vc, G-to, AN-gip ap. A; Lar, Añ, Hb),
berezi
"Xaral" Lar. "Bosque" "jaro, jaral, xaral", "xaral, xaro" Añ. "Jaro" A. "Beresi, monte de Murua [Alava]" LzG AEF 1961, 203.
Igaroko baziña Bizkai guztiko beresi ta mendijetara, etzenduke esango ainbeste egur ebagi leitekiala.
Mg PAb 128.
Beresija esaten jako, esituta daguan leku bati, nun datozan, goratuten ez dirian abetxuak, ta andui galantak.
Ib. 188 (cf. infra (2)).
Maillabiko berezi orritsuen inguruan.
La Abeja 1889, 30 (ap. DRA
).
Apurtuta istar-azurra / io eban bein atzerantz lurra; / eta arrak iaten / berezi baten / kristinau legez il zan.
Azc PB 195.
Berezian erneko / sarta ziorragaz / atze ta aurre neurtuten / indar guztiagaz.
Ib. 176.
Egurretako bakarrik dagozan basuak edo berezijak.
ForuAB 137.
Juaten zalia da / olloen tokira, / lotsa emon ezkero / dua beresira, / modu onetan gure / txakur au bizi da.
Noe 107.
Uda alaiak beresi ta belardietan aberetaldeak sakabanatzen dituenean.
'In saltus'
.
Ibiñ
Virgil
100.
Beresi osoa surtan iartzen du.
Ib. 88.
Orduan beresi baztertuak ere txoritxintaz betetzen dira.
Ib. 89.
2.
(Añ).
"Vallado"
Añ.
v. hesi.
Ur malla sendo galantak eten bageko errenkadan etozan erri aurrera, Arranondori berezi gaizto bat ipiñi naian legez.
Ag Kr 153.
BERESI MORTU.
"(V-ger), la selva, litm.: el jaro desierto" A.
Andretara zan beresimortun (basamortu) / aren oitura zatarra, / bere ondoren gero deitzeko / an jaioari muskarra.
Ayesta 15.