"(BN-baig, Sc), porte, aire de una persona. Hunen krakako bat (BN-baig, Sc), uno de la estatura, constitución de éste. Ze kraka dien emazte horrek! (S), ¡qué esbeltez tiene esa mujer!"
A.
azpiadiera-1.1
"Démarche afectée"
Foix.
azpiadiera-1.2
Categoría, importancia (en sdo.
peyorativo).
Minixtroak, herriko auzaphezak eta kraka hortako gizon batzuek nahizan zuten Lurderat ethortzetik jendea debekatu.
EskLAlm 1909, 10.