1.
(-rz- Hb),
beorzai (Lar),
bohorzañ (Lh),
biorzain (V ap. A
),
biorzai (G-to, AN-5vill ap. A
; Aq 1170),
beozai (Lcc).
Yegüero.
"Yeguarizo"
Lcc.
"Yegüero, yegüerizo"
Lar.
"Dulero"
Aq 1170.
"Dulero, pastor de yeguas"
A.
v. behorlari, behortzale.
Badire senargaiak Crau-en, gazteluetan. Basaka-bordan iru azaldu ziren: beorzai bat, beizai bat eta artzai bat.
Or Mi 41.
Larrain guzian ez da zabaltzen baba, garia bezala. Larrain-ertzean eraztun antzera barratzen da, [...]. Urrundik begiratu ezkero, begiaren antza artzen du, erdi-zuloan beorzaia ninitako dula.
Or Eus 85n.
Abelgorri eta beor-zaiak jo bat eta jo bestera ibili bear izaten dute mendietan.
JMB ELG 43.
Ardien artean agertu zen artzaina; / zaldiaren zelan zetorren behor-zaina.
Arti MaldanB 200.
2.
beurzai.
"(R-uzt), un pájaro. Litm. guardián de yeguas. Erroia beino ñoxago da txori kau" A.