Denbora adierazten duten izenei erantsirik ‘maiztasuna’ adierazten du: arratsaldero, astelehenero, astero, egunero, gauero, goizero, hilero, igandero, iluntzero, orduero, urtero. Hori da literaturan eta ahozko erabileran tradizioa duen moldea. Tradiziokoen ondoan, ordea, hedatuz joan da azken urteotan zenbatzaile sintagma ere oinarri hartzeko joera: hamabost egunero, hiru urtero edo hiru hilabetero. Azken egitura hauen ordez, beste hauek dira euskaraz tradizioa dutenak: hamabost egunetik behin, hamabost egunean behin, hiru urterik behin, hiru urtetik hiru urtera, lau urtetatik lau urtetara, lau urtez behin, lau urtetarik behin eta abar.
Ikus honetaz Euskaltzaindiaren 110. araua: “Iraupena eta maiztasuna adierazten duten sintagma zenbatzailedunetan mugatu singularra noiz erabil daitekeen”, Iturenen, 2000ko maiatzaren 26an onartua.