1.
(Lar, H(+ oll-)). "Alectoria, piedra en el ventrículo o hijada del gallo, ollarria, ollararria, ollarraren erean, baita gibelean ere, arkitzen dana
"Lar.
sense-2
2.
(V-arr),
oilo-harri (V-m-gip)
Ref.:
A(oillarri, oilloarri);
IzArOñ(oillo-arrixa);
EtxbaEib(ollo-arrixa);
ElexpBerg(oillo-arri)
. "Piedrecillas que engullen las gallinas"A.
"Gatzarri-modukoa, oilloak jaten dutena"IzArOñ.
"Detritus calcáreo natural que en campo libre aprovechan las gallinas. Ollo-arrixa dan baserrixetan, olluak gitxiago biar izaten dabe jaten
"EtxbaEib.
"
Leku batzutan oillo-arrixa egote zuan eta beste paraje batzutan ez; eta oillo-arrixa zeuan lekuan oilluak arrautza geixao itten juen jeneralian. [...]
"ElexpBerg.
Agiri oek arri gogorrezko tresna batzuek (otaarri eta olloarrizkoak batik-bat) izan oi dira. JMBELG 15.
sense-3
3.oilo-harri (V-gip ap. Urkia), oillaarri (V-gip ap. Iz ArOñ)."Olloai edaten emateko arri biribilla"Urkia EEs 1930, 29."
Olláarrixa, la piedra donde se pone agua a las gallinas"IzArOñ.
Cf. LzG s.v. ollarri y olloarri. Cf. JMB Mund I 151: "Una piedra de forma cúbica, con un hoyo hemisférico en la cara superior, que sirve de abrevadero a las gallinas. En Galarreta la llaman olloarri (piedra de las gallinas): unas tienen cuadrada la cara superior y otras circular. [...] En Nanclares de Ganboa he visto un antiguo sepulcro de párvulo labrado en piedra, que hoy hace de olloarri".