(
V-gip ap. Etxba Eib
; VocBN
)
Nombre de la letra a o del sonido a. "Aia, la a, letra del alfabeto. Garbi eizu aia, ondo irakorri deiñ" Etxba Eib.
A denaz geroztikan letra guztien artean hautuena.
ES 131.
Eskuara alfabet naturala, letren izenarekin: a, be, zeta, xe, de, e, ef, ga, [...], ets.
MarIl XV.
Ez dala esaten Giyarre: a-ekin esaten da.
Sor AuOst 92.
Aa edo ee bi alkarregaz datozenean.
Ag Kr 7.
Ukaldi batek A esan nahiko zuen, ukaldi bik B, e.a.
Mde Pr 314.
Tira, bada: ze letra dator A-ren ondotik?
EgutAr 22-8-1959 (ap. DRA
).
A-tik hasirik azken puntaraino.
Zerb Herr
11-8-1960 (ap. DRA
).
A-tik Z-raiñoko izen guziak dakarzkin liburu oietako bat.
Berron Kijote 21.
Bigarrenetik [agerralditik] oraingora, a batzu kentzeari gutxi iritzirik [...] esaldi osoak agertzen dira mozturik.
MIH 171.
Hurrengo silabako a zaharra jaso eta aurreratu.
MEIG VII 121.
Punturik latzena, lehen a-rik eza da.
Ib. 100s.
azpiadiera-1.1
"Il ne sait ni a ni b, a ere ez daki"
T-L (s.v. a).
Emen degu eskola gabeko "rapsoda". "A" ezagutzen ez daki ta milla kondaira itz neurtuetan esaten bai.
Lab EEguna 99.