1.errenju. Arreglo, disposición.v. arranjamentu. Ikhusten dugu edoitsurik, uritsurik, idorrik hai]t[zetsurik eta aldatzetasun horrek ederzen du handizki Zeru-Lurren arraniua. HePhil 476.
Lehen itzulia izatu da Eskarara, ordean eskalduna ez zen itzulitzaille batek egiñ ohi zezaken eskara gaitz eta arranyu gabeko batera. HeGudu 5.
Gauza guzietan errenju ona begiratzen, bere phildez artha hartzen, behinere alferrik ez egoten. "L'ordre et l'arrangement".Birjin 581.
Horla andre batzuek ere / Ihizira illkitzen dire; / Bertzen arropak soiñean, / Arranyu ederrenean. Gy 23s.
sense-2
2.Acuerdo."Faire des arrangements, accorder leurs flûtes, [...]arranjua (edo antolamendua, akomeamendua) egin"Herr 23-2-1956, 3. Espos hori behala zaldiz hiriz hiri / Arranjü egitera andre zaharreki. Etch 436.