(
BN, R-uzt),
apatzar (
R),
apozar (
R-is)
Ref.:
VocPir 497; A (apo, apotzar, apatzar); Iz R 284 y 301.
Sapo.
Sg. Azkue apo es en R "sapo pequeño" y apatzar "sapo". v. 1 apo.
Gero, ikhusten bazuen harentzat izanen zirela haur hek, emanen zeien bertze seinale bat, zoina baitzen, eskerreko begian aphotzarraren aztapar figura bat.
Elsb LehE 149.
Hi beti apotzarrak bezala, zilotik ez urrundu nahiz.
Zub 69.
Emengoetan norbait ilgarri badek, i aiz bat, apotzar ergela, suge pozoiduna!
Etxde AlosT 82.
Otso amorratuaren gixa ekin zion eta aldi asko baiño len, lurreratu eta apotzarra bezela zapal-zapal eginda utzi zun.
Etxde JJ 14.
Apotzarra bezela lurrean zerraldo utzi zun kordegabeturik, odol-jario.
Ib. 127.
(Aum. de apo
).
"Crapaud, zapo, apatzar (gros crapaud) [Ae]"
VocPir
497.