Venganza.
v. apen, mendeku.
Ori al dek ire apentza (venganza), koldar alena?
Etxde AlosT 74.
Buruan sartu zitzaion apentza bide bat egitea ta etzun etsiko bere etsaiarentzat galgarriren bat sortu gabe.
Ib. 75.
Apentzaren egarriak eraginda ezbearren bat egiteko asmotan.
Ib. 86.
Bi urteko bidaldi ontan nire apentza egarria aienatu zitzaidan.
Etxde JJ 245.
APENTZAZKO
(Adnom.).
Ezkontza onekin itxaropen guziak galdu zituzten osaba-illobak eta beren apentzazko (bengantzazko) asmakeri guziak pikotara joan zitzaizkien.
Etxde JJ 90.
Alabaiña, gertu zegon bere buruaren ondapen osoa ekartzea, apentzazko egarri mingotsa asetzekotan.
Ib. 185.