(G-to, ittu- G-azp; H, J. Etxebarria EEs 1931, 41), itzulari (G-goi-to), itaulari (G). Ref.: A (itaulari, itula, itzulari); Iz IzG (ittulariya) To (itzulariya); JMB At (itzulari).
"Boyero, guía de bueyes" A. "El niño o la persona que va delante de las vacas en la heredad" Iz To. "Ittulariya, soroko lanean beien aurrean dabillena adierazteko bakarrik erabiltzen da itz au Urretxun. Ume bat izan oi da geienetan" Iz IzG. v. itaurlari.
Eraman omen zioten artza oso osorik Markesari bere etxe-atarira, Ursugoenekoaren semea itulari zutela bertako idiakin. Izt C 192. Idiak ildoa zerbait okertzen zuenean, deadar garratza zegion etxekojaunak bere seme itulariari. TAg Uzt 264.
v. tbn. Monzon Urrundik 97.