1.
(Urt, HtVocGr 418);
erresorte;
erresorta;
arrasort (Gèze). Resorte."Automatus, erresortaren bidez dabillana"Urt III 223.
"Erresorta, resorte"HerVal.
Orenaren arroda, erresorta eta higigarri guziak. SPPhil 503 (He 510 erresortak).
Miresteko den gauza da nola erresort hauk hunela jokatzen tuen eztituelarikan bi konyugazino baizik osorik. ES 91.
Bañan eztu bear sartu erresorte nagusiak bein ere surteko prasan eztakion tenplea galdu.
BerastAzer
130.
Astr [sic, por aistur] bati erresorta ezarririk. HerVal 217.
Erresorta sare bat zuena zumier deitua eta gainean matalaza.LarreArtzainE 198.
sense-2
2.resort. (Última) instancia. Prozetza finalki eta azken resortian iuiatzen da, gizonak nahi du arima Ienkoarenzat, iusto den bezala, deabruak nahi du arima usurpatu eta arrimatu beretzat. TtOnsa 89.