(Dv);
sorpuru. Origen."Source, origine. Haro horren sorburua bilhatu dut, j'ai cherché l'origine de ce bruit. Igan zaite sorburura, remontez à la source"Dv.
Asko irakurri ta ezautu ezkero, sorburu bat bakarrengana itzuli bear.OlImit III 43, 2 (SP y Ch ithurburu, Mst hatsarre, Ch prinzipio).
[Deabrua] dalako gaitz guzien egille ta sorpurua. InzaAzalp 151.
Cejador-ek zionez, gure euskera maitea indi-europatar izkuntza guzien ama ta sorburua da. PMujY 1934, 165.
Jaungoikoa norbait da, [...] izaki guztien sorburu ta elburu. IbargGeroko 13.
Gaurkoan Jesukristoren sorpuru edo izakera jaungoikozkoa ikusi degu. ZArg 1954, 82.
(ap. DRA)Erra onen sorburua. EtxdeJJ 171.
Berririk ezer ere eztuzu eguzkipean, bizia dakarren sorburua baizik. ZaitPlat 27.
Beragan dago izan eta izaki ororen sorburua. VillJaink 114.
Orrela sorburu lenena, ots, Jainkoa begiestera irixten da. GaztMusIx 70.
Olerti-joera orrek prantziskotarren jatortasuna du sorburu. Ib. 162.
Goibel, ibaiaren sorburuan geldi lotu omen zen intzirika. IbiñVirgil 114.
Jainkoari osorik emona dago, ta orixe dau pozaldi atseginkorraren sorburu. OnaindSTeresa 38.
Hona, beraz, ikusi ditugun bertsoetan ahotan darabilten saltsaren sorburua. MEIG V 91.
v. tbn. Or Aitork 406. Erkiag Arran 133. EgutAr (ap. DRA). AZink 175.