1.
omenaje (Lar),
omenaije (Dgs-Lar).
"Homenaje, servidumbre en que se constituye la persona libre, por los bienes que recibe"
Lar.
"Tributo, omenaijia
"
Dgs-Lar 9.
2.
(Dv→A).
Fama.
"Célébrité [...] (Etcheberry)"
Dv.
v. 1 omen.
[Munduko asko jende] zeinak haren omenaiaren gainean bapilderat baitzethozen.
"Réputation"
.
Birjin
586.
Holaxet orhoitzapen eta omenaia handi bat utziko dugu munduan.
Etcheberry 15.
Iguzki aldekoen artean gure omenaia egiazki ez-deusetaratu da.
Prop 1906, 75.
3.
omenaje
.
Homenaje. v. omenaldi.
Omenaje bat oso ederra / degu orrentzat asiya.
Tx B II 139.
Txit borondate ona / duala dakigu, / orregatikan omenajia / egingo diogu.
MendaroTx 407.
Gizon ari gorazarre (omenaje) eder bat egin bear liotekela euskeltzale orok.
Ldi IL 102.
Txistu ta guzi etorri bear / Mattinen omenajera.
Lazkano (
in
Mattin 25
).
Ikusten dezu, bertsolarien / omenaje bat danian, / amar amabi juntatzen dira / lenbiziko esanian.
Uzt Sas 296.
OMENAJE EGIN.
Hacer homenaje, ofrecerse como vasallo.
Neure bizian enoake Urkizuren kontrean, / omenaje egingo joat bizia dodan artean.
EZarate 21.