1.
(
B ap. Gte Erd
; Lar),
erraite.
Palabras, dicho, lo que se dice.
"Aforismo, errate askiduna
"
Lar.
"
Ori errate aundia bada emen (B), ori esateko oitura aundia da emen (AN-gip)"
Gte Erd 24.
v. esate.
[Bekhatu orijinalaz] da korrunpitua arimá, baieta gizona guzia, eta hartarik prozeditzen da pensatze, erraite eta egite gaixto guzia.
Lç
ABC
I 5v.
Baldin erraite hura, etsai fama hura eta eskandalua iraungitzen ezpaduzu [...] etzara peril gabe zeure konzientzian.
Ax 326 (V 216).
Elkharri galdegiten zaroelarik, zer erran nahi othe zuen errate hunek: "hilletarik biztuko denean".
He Mc 9, 9.
Bere errate gezurti gaisto onekin burua arrotu [...] zion deabru galduak Ebari.
Mb IArg I 261.
Goarda bada mia errate gaistoetatik.
(221).
LE-Ir.
Igurikitzen dugu ez duzuela gure erraite hau gaizki hartuko.
Prop 1899, 176.
Jaungoikoak libre gatxan itz errate gaisto guzietatik.CatUlz 11.
2.
Acento, entonación peculiar.
"
Ze doñutan itzegiten duen orrek (G-azp), [...] bere erriko erratea du orrek (AN-5vill)"
Gte Erd 287.