1.
(
AN-5vill; -kh- S;
SP,
H)
Ref.:
A;
Lh;
Lrq;
Gte Erd 237
.
(Persona o animal)que tiene los pies o las rodillas torcidas hacia adentro.
"Varus"
SP.
"Cagneux"
H, Lh (S-saug).
"Patizambo"
A.
"
Arkulo da hori (AN-5vill)"
Gte Erd 237 (junto a hanka okerrak, kakotxak, zabalak... de otras zonas).
"Bète à cornes, qui les a tournées en dedans: adar-khulo, arkhulo den abelgorria
"
H.
v. ADAR-KULO.
2.
(L ap. A
; SP→Dv, Hb, H (-kh-)).
Ciervo volador (Lucanus cervus).
"Cerf-volant"
SP, Hb, Dv, H.
"Lucano, cierto escarabajo"
A.
v. akulamendi, 1 arkanbele.
3.
(BN-mix y S -ü- ap. A; Sb-Urq, Hb, Foix ap. Lh).
"Tonto, estúpido"
A.
4.
(L, BN-baig ap. A
),
arkolo (V-oroz ap. A
).
"Hombre fofo, falso para trabajar, etc."
A.
5.
A sus anchas, cómodamente, ocioso v. arkoloka.
.
Arek gizonak solo-ondoan aterpe bat yaso eban, eta antxe egoten zan arkolo zabal yezarrita, pipia erre ta beti-be zato bategaz zeruruntz begiraturik.
Kk Ab II 144.
Errian nik gauzak okerretara egingo neunkez: eta izan be, nik salerosteari eneunskio lekurik emongo; [...] ez ezetariko lantegirik; gizon guzti-guztiak arkolo; eta bai emakumeak be; baña erruge ta garbi: nagusitasunik ez.
"No occupation; all men idle, all"
.
Larrak EG
1959 (3-6), 199.
ARKULO-BURU
(SP Dv; A). "Arkulo burua, tête légère" SP, Dv. "Persona de cabeza ligera" A.