(
V, G ap. A
).
Abrazar.
v. besarkatu.
Biotzikara errimeaz, sendo besartetu dogu alkar.
Echta Jos 361.
Erromulo ta alabea eldu ziranean, oraindiño besarteturik eukan Josetxo amak, ezin itxita.
Ib. 365.
Pozik egoan mutikotxoa, Juana Marik besoan artu ebanean: jitanoak urreratuten jakazanean besartetzen eban sendo Juana Mari deadar gogorrakaz; ezeban nai joan jitanoakana.
Ib. 16.
azpiadiera-1.1
Abarcar.
Besoak zabaltzerakoan, zabala, neurrigabea nai dugu arrapatu, besartetu.
Vill Jaink 133.