1.
(-ill-SP→A, Urt I 549, H). Carena, parte baja de la nave; quilla."Carene de navire"SP.
Jira-bira egiten badu zure ontziyak eta tillape edo killari elduaz zaudela. EEs 1918, 158.
Gaiñeko zubia hautsi, / ura tillaperat jautsi, / tillapean ura gora, / untzia doha ondora. (1798). BertsZB 99.
Ontzi meiak aateak bezala ura urratzen du, ta tillapeak apar-muilloak ebakitzen. "Avec sa quille"
.OrMi 131.
Arguren tilapea egabanatu izan ezpaliz. ZaitEgan 1963 (4-6), 253.
Andik [oianetatik] ateratzen dira [...] txalupentzat tillape txilbortuak. IbiñVirgil 91.
sense-2
2.Nombre dado a cierto tipo de pétalo. Aldamenetako beste txikiagoai egak deitzen die, eta oien azpian dagon lore-ostoari tillapea, agian txalupa antza daukalako. IbiñEG 1951 (7-8), 12.
azpisarrera-1
TILAPE-BIRLA. Bolo (del juego de bolos).
Gazteak kanpoan, tillape pirla egozten edo pilota jotzen. LhYol 24 (tal vez por influencia de fr. quille, 'quilla' y 'bolo').
azpisarrera-2
TILAPE-MAKUR(Adj.). De curvada quilla. Ontzi tillape makurrak, nekez egari ditzake olatuak dagoneko.IbiñVirgil 77.