1.
(BN, S ap. A
; Foix ap. Lh.) . (Adj., uso pred.).(Estar, etc.) sin aliento, jadeante, respirando con dificultad."
Hatsbahi (BN, S), sin aliento. Hatsbahi nüzü (S)"A.
Boneta eskuan, ezin garhaituzko ikhara batekin hats-bahi, Xalbador sartzen da kaperan. Ox 49.
Lurpetik hats bahi hamahirur orenen buruan ateratu zutelarik. ZerbGerlan 43.
Eta, hitz dautzuet ihardeste horiek, batak ala besteak, hats-bahi utzia nautela. Herr 2-6-1960 (ap. DRA
).