1.
(L-côte-sar-ain ap. A; Dv, H). Podar; cortar la parte superior de una planta."Éhouper"Dv.
"Écimer. Artho kapetatzea, [...], écimer des pieds de maïs"H.
"Podar"A.
Artho kapetatzen dena, ala artho zohituaren khuzkurra laizteke hobeago?DvLab 120s.
Gaitz itsusi bat ametzeri, haitzeri lothurik, joanak ziren kapetatzeko lanak. BarbPiar I 58. Kapetatzen (kukuluak mozten) ta larrutzen zituzten arthoak. Herr 17-3-1955 (ap. DRA
).
Etxearen aintzinean landatu baitzen izei urdin pollit bat [...] norbaitek kapetatu du. Herr 27-12-1960, 2.
sense-2
2."Descararse, hacerse desvergonzado"A (que cita a Dv, aunque en éste sólo lo hallamos usado como adj., q.v. ). Cf. kapeta (2).
azpiadiera-2.1
(Part. en función de adj.)."Effronté, osé. Il se prend en plus mauvaise part que kapetadun
"Dv.
v. kopetatu.