1.eragozla. Obstáculo, impedimento.v. eragozpen. Ainbeste ezinen eta eragozlaren kontra sendotuten da Teresa. fBIc II 295.
Arri miñ edo txixaren eragozle gaitz zarrentzako. IztC 103.
azpiadiera-1.1
(H) . (Referido a personas). Baldiñ nire eragozlean edo debekatzailean mendean neu egon ezik. A( inAzcPB 3
).
Edozer eragozpenetatik, edozein eragozlerengandik, Theresa eta bere burua askatzeko boterea. MdeHaurB 84.
azpiadiera-1.2
(Lar, Añ) . (Adj.)."Impedimiento impidiente, eragozketa eragozlea
"Lar.
En DFrec hay 6 ejs. de eragozle.
sense-2
2.(Dv), eragoizle."Celui qui renverse, fait tomber"Dv.
Ekidariek utstatu duten harria egin da kantoineko harri buruzagia, harri eragozle bat, eskandalazko harri bat. TB1 Petr 2, 7 (Lç behaztopamendutako, Dv behaztopa harri, IBk oztoparri; en DRA aparece eragoizle, en una versión suletina de 1887 cuyo autor no se cita).