Kokapena:
Interjekzioak eta heiagorak perpausetik kanpoko osagaiak dira. Esaldian maiz tartekatzen dira, baina betiere perpausaren egituratik at geratzen dira: adio, agur, aupa, ene!, ai, ai ama…
Interjekzioek hizketa ekintzak gauzatzen dituzte. Ez dituzte ekintzak edo gertaerak deskribatzen, loreak gustuko ditut moduko perpaus batek egin dezakeen moduan, ekintzok gauzatu egiten dituzte. Jendea agurtzeko (agur, hepa…), harridura edo samina azaltzeko (ai!, ai ene!), zin egiteko (alajainkoa, alafede…) erabiltzen ditugu. Hitz klase bat dira, bistan da, eta hiztegietan ager daitezke, baina interjekzioek ez dute sintagmarik islatzen. Bestelako sintagmak interjekzio edo heiagora izan daitezke, nolabait: perpaus bat adibidez (on egin dizula!, burutik pasatzea ere!, ez eta pentsatu ere, tira!…), edo determinatzaile sintagma bat (nolako lanak!, zer lotsa!), adjektibo sintagma bat (lotsagarria), baina interjekzio batek ez du perpaus bat osatzen, ez eta interjekzio sintagmarik ere. Horregatik, nekez eman ahalko dugu interjekzio bat zehar-estiloan. Aldiz, galderak, aginduak eta adierazpenak erraz eman daitezke.