(
Añ),
lukurreru (
V-ger-m ap. A
),
lukreru (
Añ),
lukurleru.
"Usurero, logrero, lukrurua
"
Añ (sic, seguramente por lukrerua).
"
Euri ederra danean, lukurreruaren eskutikoa eztala esan oi da guretan (V-m)"
A.
Lapurrak, lukreruak, kutiziatsuak, alperrak, karestian garia ta artoa ezkutauten dituenak.
Añ MisE 84.
Lukurleruek euren diruak zelaian zenbatu dagiezanean.
Larrak EG
1958, 317.
azpiadiera-1.1
Avaro.
Lukurreru itzala zan, irapazten euana gorde ta gorderikoa eralten ezekiana.
(V-arrig).
A EY II 399.
Gizon zikoitz eta lukurreru horren bihotz gogortua.
Arti Ipuin 23.