(Lar),
deskanatu (G-azp; SMuj). Desganar; desmayarse.Cf. VocNav: "Desganarse, desvanecerse, desmayarse: darle a uno una desgana (De uso general)". Ain dago jangarsu edo desganadurik, ze ezin inundik bere jan erazo deutsa. Astar II 231.
Erregeak [...] egin zion begiratu zorrotzak desganatu zuen, eta korde gabe lurrera jauzi zan. Lard 316.
Galdu zuen kolorea eta erori zen desganaturik.
LuzSerm
282.
Ikaraz erori zen desganaturik ila bezala. Ib. 282.