Gomendioan, lehenik, herritar-izenak eta jatorri-adjektiboen erabilera-esparruak zedarritzen dira, eta noiz erabili (jatetxe txinatarrak) eta noiz ez (*kale gasteiztarrak), eta zergatik, adierazten da.
Bigarrenik, jatorri-adjektibo konposatuak deskribatzen dira (afro-amerikarrak), eta haien idazkera orokorra –eta salbuespenak– eta erabilera-esparruak zedarritzen dira.
Hirugarrenik, adibide ugariz hornitua, euskaraz herritar-izenak sortzeko bideak –mailegua eta eratorpena– adierazten dira, forma hibridoak gaitzesten dira (*europear, *kanadiar…) eta gure bi auzo-erdaren –gaztelaniaren eta frantsesaren– konplexutasunaren aldean (herritar-izenak sortzeko atzizki-ugaritasuna) euskaraz duen erraztasuna aipatzen da (atzizki bakarra, hiru aldaera dituena: -ar/-dar/-tar).
Azkenik, kanpoko leku-izenetatik abiatuta herritar-izenak sortzeko irizpide zehatzak ematen dira taula batean.
Xabier Kintana eta Alfontso Mujika,
Exonomastika batzordeko burua eta idazkaria