1.(L, BN, S ap. Lh; VocBN , Gèze, H).
Estola (de la vestidura del sacerdote). El ambiguo "estola" de Añibarro podría corresponder a cualquiera de las dos acepciones.
[Sazerdoteak] arzen du estola eta lepotik bera eta bularretan atrabesatzen du. Ber Trat 11r. Damurik izan zare mundurat sortua, / estola, kasolaz Jaunak sakratua. Iraultza 80. Estolaren edo kasullaren beko erza eskuetan artzea. AA I 458. [San Maorek] ezartzen zuelarik haurraren gainean bere diakre-estola, egin zuen gurutzearen seinalea eriari buruz. Jnn SBi 106. Sakristitik bruxa zuria, estola eta olio santua emateko ontzia ekarri zizkion. Etxde JJ 48. Abadeak estola ipinten eutsen aurrean, eta andrak estoleari musua emon. Etxabu Kontu 81. v. tbn. EZ Eliç 54. Cap 139. Añ EL1 89. MarIl 15. Elsb Fram 135. Or Mi 147.
sense-2
2.
(Lar). Estola, túnica."Estolón, estola andia
"Lar.
Aingeru bat estol edo soñeko zuri ederrez jaunzia. MbIArg I 276.
Argatik dio errege orrek / janzi tunika zuri bat: / bestela nola / zeruko estola / erosiko zan zuretzat. CbBast 26.