(
Lar,
H,
A (-ux-)).
"Gargajear"
, "escupir" Lar.
"
Erruxatu [...] escupir [...] (LE Urt 98)"
A; la -x- se debe sin duda a la grafía -ss- del ej. --aunque no del voc.
final, que trae errusatu--, que no representa en realidad una palatal. v. errustatu.
Izanen naiz Jentillen eskuetan burlatua, azotatua, errusatua edo tustatua edo istuz betea.
LE Urt 98 (ms. 34v sólo lixtukátua).
azpiadiera-1.1
erruxatu.
Iztarren koipea, berriz, beratu-beratuz urtu egiten zan errauts gañean, eta, kemordoa, yarion-ala erruxatuz, zerion.
Zait Sof 189.