1.
(SP, Urt I 192, Lar, Añ).
Gobernador; (el) que gobierna, administra.
Iainkoaren etxearen gobernari.
Lç Tit 1, 7 (He gobernari; TB menaianta, Dv ministro, IBk zaintzaile
).
Haren resuman libertatea / da gobernari eta nabusi alkatea.
O Po 23.
Ziren zure egitaten bürzagi, eta gobernari.
"
Rector"
.
Mst III 38, 1 (SP xuxentzaille, Ip gidari
).
Erriko gobernariagana.
Mb IArg II 289.
Mundu guziak naidu emastéki trabajária, juiziodúna ta gobernári oná.
LE Prog 118.
Eskatu dagijuela Erreinuko Gobernarijai.
(1850).
BBatzarN
169.
Judeako eraentzalle edo gobernari Pilatos.
Arr May 55.
Herri gobernariaren izenean, agur guztiori.
Arti Tobera 274.
Soldadoa, gobemarien ihiziko xakurra.
EZBB II 110.
Badakit gauzak zeharo aldatuko direla U. jauna gobernari edo [...] Aita Santu egiten duten egunean.
MIH 204.
v. tbn. Mat 78. EZ Man II 105. Harb 440. Ax 29 (V 17). ES 144. Cb Just 153. Lar Fueros 227. Xarlem 1292. Añ MisE 55. CatS 126. EE 1884a, 311. Mde Pr 50. En DFrec hay 48 ejs., meridionales.
2.
Timón.
v. gobernail, lema.
Hala nula itxas mareak untzi bat horrat hunat erabilten beitü, gobernari gabe denian.
"Sine gubernaculo"
.
Mst I 13, 5 (SP, Ch, Ol lema).
Zamari bat bridarik gabe bere beitharik norat nahi joaiten duzu, eta unzi gobernaririk ezthien batek galdu behar dizi.
AR 71.
3.
Timonel.
v. gobernatzaile
(2)
,
lemazain.
Galdetu zien zein izandu zen txaluparen gobernari.
Mb IArg II 281.