(B, L, BN, S; -lh- Lecl, Dv, H); elatsu (R, S; -lh- Foix); elazi (R-uzt); elazu (Sal); elezu (AN-ulz, B) Ref.: A (eletsu, elatsu, elazi, elazu); Lh Eusk 1919-1920 (II), 80; Lh (elhatsü, elhetsu); Lrq (elhetsu); Inza EsZarr 176; Izeta BHizt (elezu); EI 296.
Hablador, charlatán, locuaz. "Elazu, embustero, hablador" A. "Bavard" Foix. "Elhatsü (S-saug), qui prête à la critique, à la discussion" Lh. "P[eu] u[sité]: on dit, selon le cas, babalaut ou elhekari" Lrq. v. elati.
Gizon galduak phizten ditu eskatimak, eta elhetsuak makhurtzen ditu buruzagiak. Dv Prov 16, 28 (Ol berritsu). Obroena erranen du berorren baitan: zer elatsu dud adexkide kura. Mdg 148. Bazkari guzian solas guti egin zuen erretorak, hura bethi hain arrai eta elhetsu zena. M. Iriart GH 1927, 59.