deadarkatu (
Lar);
dearkatu.
Gritar, clamar.
"Aclamar"
Lar.
v. DEIADAR EGIN.
Bainan deadarkatzen zuten: idekazu, idekazu.
TB Io 19, 15 (Lç, Dv, Ol oi(h)u egin, He, EvS oihuz, LE klamatu, HeH deihadarka).
Gure eginkizuna bada, kristauak, Jaunaren artaldearen artzaiak bezela, da otsu oien kontra dearkatzea.
Kortazar Serm 263.
Dearkatu biar du gaurko Ebanjelioko itxuen gizara.
Ib. 168.
azpiadiera-1.1
(Intrans.).
Baina Juduak deadarkatzen ziren, ziotela: largatzen baduzu hau, ez zare Zesaren adiskide. TB Io 19, 12 (Lç, He, HeH heiagoraz, Dv, IBe garrasika, Leon, Or oi(h)uka). En DFrec hay 2 ejs. de deadarkatu y 3 de deiadarkatu.