amenazu; amenazo.
Amenaza. Cf. A BGuzur 141: "Zemaiek esateko gure errien amenazuek esaten da". v. mehatxu, zemai. Tr. Documentado en textos meridionales desde finales del s. XVII. En DFrec hay 6 ejs. de amenazo y 3 de amenaza.
Izango ezta ne[u]re ustean / ain golpe segurua / ezpada amenazua. BBizk 9. Egotzi ote digon inori amenazarik. OA 148. Kristinaubak, nor bildurtuko ezta Jaungoikuaren aotik zematute edo amenaza au enzunik? Astar II 174. Lau modutakua da juramentuba, baijeztuba edo baijezkua, zematugina edo amenazazkua, biraozkua eta aginduzkua. Ib. 60. Zemaia edo amenazakin zentzatu nai izan etziranak, ipiñi zituen Mesopotamiako errege Chusan Rasatainen eskuetan. Lard 122. Natan Profetaren bitartez egin ziozkan zemaia edo amenazak, itz utsetan geldituko zirala. Ib. 194. Aditu zuanian santuak diabruaren amenazua, burla egin zion diabruaren esanari. Bv AsL 41. Amenazua ta errabia agertzen duala itz bakoitzian. Ib. 46. [Diabruak] amenazo aundiarekin esan zion Santuari: baldin eta artu zuan bizi modu arri ezpazion utzitzen [...]. Ib. 40. Baña zemakun (amenazu) asko ixan-arren eztira eskubetara sartzen. Kk Ab I 92. Modu txarrian tratatu zuten, / errira eman du parte; / kartzela, multa ta amenazo / kastigatu dira fuerte. Tx B I 258. Pobriarentzat amenazua, / kopeta dute beztutzen, / [...] / lapur txikiyak preso sartuta / berak milloiak ostutzen. Tx B II 95.