(V ap. A ; Lar, Añ, H (que cita a Mb)); adinuntza (V ap. A ; H); aduintza (Hb (V), H (que cita a Mb)).
Tiempo, ocasión. "Sazón, ocasión, coyuntura" Lar, Añ. "A deshora, adiuntza gaitzean" Lar. "(A la) sazón se hallaba allí, adiuntza artan zegoan an" Ib. Tr. Es palabra originalmente vizcaína y usada en instrumental (adiuntzaz 'a tiempo') o inesivo (a. onean...); así figura en el dicc. de Añibarro, y en los glosarios de Moguel. Larramendi y Mendiburu lo utilizan tbn. como sustantivo equivalente a garai, etc.
Adiunza onean nentorre baia ezer ez nekarre. "En buena sazón vine". RS 332. Bada, ene kristauak, zer juizio zuezaz egin aldagiket adiuntza onetan? Lar SermAzc 56. Nora zoazte, bada zuek, orain, aduintza edo garai onetan zeren etxeetatik? Mb OtGai II 290. Behar den aduintzan, behar den eran, ta guztiz kontuz. Ib. 116. Komuniatzen zaran adiuntzan bezain mutu ta motel gelditzen zara zu, komuniatu ondoan? Mb OtGai III 204. Garai edo adiuntz hau da alabaña orretako [...] garai guztiz egokia. Ib. 231. Garai edo aduintz berean. Ib. 210. Denporaz ta bere neurrian artuten dan osagarriak osatuten daben legez, ta adiuntzaz kanpora artuak gatx egin. Añ MisE 195. Adiuntza txarra da oraingoa, noski: baña Mireni idaztea erabaki dut. Txill Let 45.