1.
(S)
(Pred.). Sin aliento, jadeante. "Atsalbo (S-saug), essoufflé" Lh. "Hatsalbo nüzü, je suis tout essoufflé" Ib. " "Essouflé" Lrq. Españako hegiala heltu zenian izerdi llapa eta hatsalbo jarri zen hats hartzeko. D. BéhétyGH 1927, 434. Azkena eman zion bere amorraldi itsu horri, oheburuan belauniko erori zen, hatsalbo, bihotzeriturik. MdePr 160.
Hi gure bestan erditan / bahiz lasterkaka jiten / Berri gaixto batekin hiz / hatsalbo gü gana heltzen. CasveSGrazi 128.
sense-2
2.
(S ap. A
; Foix ap. Lh.) . (Sust.)."
Hatsalbo (Sc), jadeo"A.
Ez dügü, üdari bürüz, beribil ikhustia akabo. Ez eta hanitx hatsalbo deithoratzia. Herr 10-5-1962 (ap. DRA
).